”Minsan gusto na kitang pakawalan...ngunit kadalasan gusto kong makasama kita...kaya’t hanggat hindi ko pa talaga alam ang gusto ko...subukan muna natin ito.magkasama habangbuhay...kasi masaya ako pag kasama kita...”
Hindi ko na sana isusulat ang kwentong ito. Sasarilinin ko na lamang. Dahil sigurado naman akong hindi mo ito mababasa. Dahil sabi mo nga hindi ka mahilig magbasa. Lalong-lalo na pag mahaba. Karamihan pa naman sa mga sinulat ko ay ganun. Kahit na. Bahala na. Mahalaga nailabas ko ang gusto kong sabihin at iparating.
Noong araw na sinabi mo na okay lang sa iyo na magkaroon ako ng kaibigan. Basta ikaw pa rin ang pinakamahalaga, yung una, yung special. Ginawa ko yun. Maraming nag-invite sa akin to join them, to be with them, to bond with them. Pero ikaw lagi ang iniisip ko. Minsan nga unfair sa kanila kasi sila nga kasama ko pero ikaw naman ang nasa isip ko. Tapos minsan sinabi mo sa akin na kasama mo nga ako pero sila ang nasa isip ko. Ano ba yun baligtad! Aaminin ko kahit kelan hindi ka nawaglit sa isipan ko. Noon tinanggap kita dahil naawa ako sa iyo. Dahil pakiramdam ko kailangan mo ng kaibigan o karamay. Yung bibigyan ka ng atensyon at pagmamahal. Dahil sabi mo nga hindi mo iyon nararamdaman sa iyong pamilya. Pero sa tinagal ng panahon natutunan na kitang mahalin. Yung bang tipong ikaw na lang lagi ang nasa isip ko. Na bawat kilos at gagawin ko ay para sa iyo at ikaw ang nasa sentro.. Ngunit aaminin ko minsan nagtatanong ako sa sarili ko kung nararapat bang pinili kita at tama bang minahal kita? Kasi hindi ko maramdaman na mahalaga ako sa iyo. Kasi feeling ko nandiyan ka lang kasi kailangan mo ako. Kasi nasasandalan mo pa ako. Na nagdududa ako kung talagang mahal mo rin ako. Kailangan mo ba ako dahil mahal mo ako o mahal mo ako dahil ngayo’y kailangan mo ako? Masakit. Kasi paano na kung hindi mo na ako kailangan? Will you dump me? DUMP. Itatapon mo na lang ba ako at itatambak na parang basura? Hindi ako naghihintay ng anumang kapalit. Konting panahon at pagpapahalaga lang naman. Na magparamdam ka kahit minsan. And if you’re gone......remember that you’re just the BEST I ever had.
Mahirap umasa sa sabi lamang. Hindi ko alam ang mangyayari sa atin kinabukasan. Kung may kinabukasan man ang ating relasyon.. Pag sinasabi kong cool-off muna tayo, that I need time and space parang okay lang sa iyo. Parang hindi ka apektado. Dobleng sakit ang nararamdaman ko kasi hindi ko alam kung handa kang ipaglaban ang ating relasyon. Kaya for the meantime…COOL-OFF…kasi sabi nga ng kanta… ayoko na munang makita ka..ayoko na munang makasama ka.. gusto ko sanang mapag-isa.. 'di na yata tayo masaya..'di na yata kakayanin pa..gusto ko munang mapag-isa…..
ANolimous 09February07
Hindi ko na sana isusulat ang kwentong ito. Sasarilinin ko na lamang. Dahil sigurado naman akong hindi mo ito mababasa. Dahil sabi mo nga hindi ka mahilig magbasa. Lalong-lalo na pag mahaba. Karamihan pa naman sa mga sinulat ko ay ganun. Kahit na. Bahala na. Mahalaga nailabas ko ang gusto kong sabihin at iparating.
Noong araw na sinabi mo na okay lang sa iyo na magkaroon ako ng kaibigan. Basta ikaw pa rin ang pinakamahalaga, yung una, yung special. Ginawa ko yun. Maraming nag-invite sa akin to join them, to be with them, to bond with them. Pero ikaw lagi ang iniisip ko. Minsan nga unfair sa kanila kasi sila nga kasama ko pero ikaw naman ang nasa isip ko. Tapos minsan sinabi mo sa akin na kasama mo nga ako pero sila ang nasa isip ko. Ano ba yun baligtad! Aaminin ko kahit kelan hindi ka nawaglit sa isipan ko. Noon tinanggap kita dahil naawa ako sa iyo. Dahil pakiramdam ko kailangan mo ng kaibigan o karamay. Yung bibigyan ka ng atensyon at pagmamahal. Dahil sabi mo nga hindi mo iyon nararamdaman sa iyong pamilya. Pero sa tinagal ng panahon natutunan na kitang mahalin. Yung bang tipong ikaw na lang lagi ang nasa isip ko. Na bawat kilos at gagawin ko ay para sa iyo at ikaw ang nasa sentro.. Ngunit aaminin ko minsan nagtatanong ako sa sarili ko kung nararapat bang pinili kita at tama bang minahal kita? Kasi hindi ko maramdaman na mahalaga ako sa iyo. Kasi feeling ko nandiyan ka lang kasi kailangan mo ako. Kasi nasasandalan mo pa ako. Na nagdududa ako kung talagang mahal mo rin ako. Kailangan mo ba ako dahil mahal mo ako o mahal mo ako dahil ngayo’y kailangan mo ako? Masakit. Kasi paano na kung hindi mo na ako kailangan? Will you dump me? DUMP. Itatapon mo na lang ba ako at itatambak na parang basura? Hindi ako naghihintay ng anumang kapalit. Konting panahon at pagpapahalaga lang naman. Na magparamdam ka kahit minsan. And if you’re gone......remember that you’re just the BEST I ever had.
Mahirap umasa sa sabi lamang. Hindi ko alam ang mangyayari sa atin kinabukasan. Kung may kinabukasan man ang ating relasyon.. Pag sinasabi kong cool-off muna tayo, that I need time and space parang okay lang sa iyo. Parang hindi ka apektado. Dobleng sakit ang nararamdaman ko kasi hindi ko alam kung handa kang ipaglaban ang ating relasyon. Kaya for the meantime…COOL-OFF…kasi sabi nga ng kanta… ayoko na munang makita ka..ayoko na munang makasama ka.. gusto ko sanang mapag-isa.. 'di na yata tayo masaya..'di na yata kakayanin pa..gusto ko munang mapag-isa…..
ANolimous 09February07
No comments:
Post a Comment