There’s Something About 1%

“Hindi lahat ng tama ay dapat..at hindi lahat ng dapat ay tama…”

Binigyan tayo ng kalayaan para hanapin ang ating kaligayahan. At ako sa estado na ito ay natagpuan ko ang kaligayahang hindi ko pwede ipagpalit sa ibang bagay. Natagpuan ko na lamang ang aking sarili na nagbabahagi ng aking kaalaman sa Jose Rizal University. Maglilimang taon na ring ganito ang aking buhay. Pagkatapos ng maghapong trabaho sa opisina ay sa school naman ako pupunta.

Mahirap makipaglaban sa isang digmaang mananalo ka lang kapag iniwasan mo ito. Ngunit sabi nga nila tila isang karuwagan kapag ginawa mo ito. Ngunit mas mahirap makipaglaban ng nag-iisa. Pakikipaglaban para sa isang bagay na para sa iyo ay tama ngunit sa iba ay mali. Aaminin ko minsan naisip ko na ring magbago at gayahin sila. Pero kahit ano gawin ko hindi ko mabaluktot ang aking prinsipyo at paniniwalang ito ang alam kong nararapat. Ito ang alam kong paraan para sa isang pagbabago. Pagbabago para sa adhikain kong matuto ang mga estudyante. Mahirap makipaglaban sa kaaway na palagi ka na lang ”ginagamit” at ”sinasamantala”. Kaaway na nakangiti pag nasa iyong harapan ngunit ito pala’y kaaway na lihim. Mga kaaway na walang ginusto kundi sabuyan ng putik ang iyong pagkatao, ang dumihan ang iyong pangalan. Bakit ganoon ang tao?..Madali silang makalimot sa nagawa mong kabutihan pero hindi nila makalimutan ang isang pagkakamali mo? Kung pagkakamali ngang maituturing ito.

Kahit kailan hindi ko sinabi na perpekto ako, magaling at walang bahid. Ngunit hindi rin naman mapapasubalian ang katotohanang malaki na rin ang aking naiambag sa ikagaganda ng Akademya. Malaking pagbabago ang naidulot nito sa kalidad ng edukasyong tinatamasa ng Unibersidad. Lagi na lamang pinamumukha sa akin ng “namumuno” kung gaano kasama akong guro…kung gaano karami “raw” ang nagrereklamo sa akin…ito ang matapang kong itatanong sa inyo….

.. .minsan ba kinausap nyo naman ang mga estudyanteng patuloy na naniniwala sa akin...?..... .nalaman ba ninyo kung ilang estudyanteng nakatapos na at ngayo’y magtatapos pa lamang ang humingi at patuloy na humihingi ng tulong para gawin akong thesis “adviser”?

...... Nagtanong ba kayo kung ilang estudyante na ang natulungan kong sagipin ang buhay…na nabigyan ko ng advise sa pamilya at sa buhay?..... Nakausap nyo na ba ang COMSOC kung ano ang nagawa ko na para sa kanila?
...... Ang mga konti kong kaalaman na galing sa mga karanasan ko sa industriya na naibahagi ko at hindi yung puro “theoretical” at umiikot lamang sa school na impormasyon… ?

....... Higit sa lahat nalaman ba ninyo kung gaano ka-dedicated at responsable ang inyong abang lingkod para sa mga estudyanteng nangangailangan ng gabay at pag-aalaga?

Minsan pa, hindi ako magaling,. I am not the best. I am a sinner not a saint. Hindi ako naniningil sa mga nagawa ko. Ang sa akin lang gawin nyo lamang sanang tama at pantay ang inyong pagtingin.

Mahirap ang giyerang pinasok ko. Na ang tanging panalo lamang ay kapag isinuko mo ito. May mga labang mahirap tapusin hanggang dulo. Mayroon namang sa kalagitnaan ay may natatalo na.Ngunit bakit minsan hindi pa nagsisimula ay talo ka na? Isa pa, hindi lahat ng giyera ay dapat labanan. May nagsabi sa akin duwag daw ako kasi hindi ako lumaban. Sabi ko sa kanya hindi ako duwag. Matapang ako dahil nakaya kong tanggapin ang sakit ng katotohanan na kahit makipaglaban ako talo pa rin ako.
Kung malaya lang ako...malayang baguhin ang sistema....ngunit sino ba ako? Ako’y isang munting tinig lamang na humihingi ng pagbabago. 1%...napakaliit ng tsansang magbago……..mahirap maabot…. …but I still believe in 1%... hindi natutulog ang Diyos….malay mo pag-gising natin kinabukasan…. iba na ang mundong ating gagalawan…maniwala tayo..there is always something in 1%.......

Anolimous

07August2007