Panliligaw

Ang pag kuha ng thesis adviser ay kagaya ng isang panliligaw. Gagawin mo ang lahat para mapa oo mo ang isang professor para pumayag na tulungan ka at iaadvise sa iyong ginagawang thesis. Ngunit paano kung ang nililigawan mo ay may sugatang puso at nag momove on pa lamang? Isusuko mo na lang ba ang panliligaw o ipipilit mo ang sariling ikaw ang piliin?

Kada simula ng semester hindi lang iisang grupo ang lumalapit sa akin para kunin akong thesis adviser? Isang pumapasok sa isip ko “siguro ayaw lang akong maging panelist ng mga batang ito”. Pero ano nga ba meron ang isang Mr. Noli M. Argente? Ang sagot wala. At isa pang wala. Wala namang kakaiba sa akin. Mas higit pa nga ang ibang mga prof dyan na mas mataas ang pinag aralan sa akin at sa magandang paaralan pa nagtapos. Mas higit ang kanilang nalalaman kung ikukumpara sa kung anong kaalaman meron ako. Pero bakit nga ba bigla naging bato ang puso ko para sumagot ng OO sa mga estudyante. Aaminin ko masakit pa rin sa ngayon ang sugat na dinulot ng nakaraang taon. Yun bang tipong pinili mo sila para ikaw ang maging adviser nila. Na tinulungan mo sila mula sa umpisa hanggang sa dulo ng kanilang thesis. Kaalinsabay noon ay ang gastos at pagpupuyat mo rin para suporthan sila. Ganyan ako bilang adviser dahil para sa akin isang mabigat na responsibilidad ang pag OO sa kanila. Na tutulong ako hanggang sa huli. Ngunit ano ang aking napala? Noong masiguro na nila na sila ay magtatapos na at tatanggap na ng Diploma ay unti unti akong sinakmal at trinaydor. Sa hindi ko malamang kadahilanan ay bigla na lang gumawa ng ingay para mapatalsik ako sa JRU. Bakit kulang pa ba ang itinulong ko sa inyo para ganituhin nyo ako? Hindi ba sapat ang aking pagkakasakit, puyat at sakripisyo para hindi nyo makita ang aking mga nagawa at naitulong? Ano ba ang nagawa ko at ginawa nyo sa akin yun? Masyado bang mali at makasalanan si Mr. Argente para makatanggap ng ganong pag trato? Mali ba ako at nag-alaga ako ng AHAS?...O isang asong akala ko ay bestfriend ko pero sya din ang tumahol, kumain at lumapa sa laman ko na gusto akong patayin? Do I deserve all these?

Sugatang puso…iyan ang mailalarawan ng estado ng buhay ko sa pagbukas ng klase at pagharap sa mga bagong estudyante. Ngunit hindi ko ipinahalata at hindi naman dapat. At gaya ng dati…marami na naman ang lumapit para kunin ako bilang thesis adviser. Ngayon pano ako sasagot ng OO?..Pano maghihilom ang sugatang puso? Pano ako mag momove on? May isang estudyante nagsabi sa akin…na ang gamot sa pusong sugatan ay bagong pagmamahal…isang pusong nagmamahal na handang magmahal ng tapat at lubos para maghilom ang sugatang puso. Aaminin ko maraming ganyan…Hindi man ako 100% sigurado pero parang totoo naman ang pagmamahal na iniuukol nila sa akin. Sabi nga, marami ang “nanliligaw”. At alam ko marami pa ang gustong “manligaw”. Sa sugatan at batong puso na katulad ng puso ko ngayon mahirap magmahal muli at pumili ng tamang grupo na pipiliin ko para aking i-advise. Mahirap piliin sa mga nanliligaw ang totoo at sino yung may personal na interest lamang. Siguro panahon ang makakapagsasabi. Pero sabi nga pagmamahal at tyaga ang kailangan para muling mapaibig ang pusong labis na nasaktan. Tyagang susubok sa kakayahan ng mga nanliligaw. Dahil sa huli ang matyaga at mapilit ang maakakatanggap ng matamis kong “OO”.

31 July 2008